Η χρήση νευρικών μοσχευμάτων είναι επιβεβλημένη όταν ένα περιφερικό νεύρο είναι κατεστραμμένο σε μεγάλη έκταση. Συνήθως χρησιμοποιούνται μοσχεύματα από τον ίδιο τον ασθενή, με το μειονεκτήματα του επιπλέον χειρουργικού τραύματος και της διαταραχής της αισθητικότητας από την περιοχή που τα λαμβάνουμε. Σε μερικούς όμως ασθενείς τα δικά τους μοσχεύματα είτε έχουν χαθεί στον τραυματισμό είτε δεν επαρκούν. Στο παρελθόν είχαν γίνει προσπάθειες μεταμόσχευσης νευρικών αλλομοσχευμάτων (από συγγενικά κυρίως πρόσωπα), οι οποίες δεν ευοδώθηκαν διότι ο ασθενής έπρεπε να παίρνει ανοσοκαταστολή (δυνητικά τοξικά φάρμακα) όπως σε κάθε μεταμόσχευση.