Οι εγχύσεις υαλουρονικού οξέος στο γόνατο είναι εδώ και 20 χρόνια μία καταξιωμένη συμπτωματική θεραπεία για την ήπια και μέτρια οστεοαρθρίτιδα του γόνατος. Προσφέρουν ανακούφιση από τον πόνο, βελτίωση της ευλυγισίας και πιθανώς να συνεισφέρουν στην ανάσχεση της εξέλιξης της νόσου. Μειώνουν τις ανάγκες για αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα και η ασφάλειά τους είναι τεκμηριωμένη. Και στον τομέα των υαλουρονικών όμως υπάρχουν εξελίξεις που μας επιτρέπουν την σχεδόν ανώδυνη χορήγησή τους και τη βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητάς τους.
Στο ιατρείο μας έχουμε άνω των 15 ετών εμπειρία στη ενέσιμη θεραπεία με υαλουρονικό οξύ με πρακτικά μηδενικό ποσοστό επιπλοκών.
Όλα τα υαλουρονικά μας γίνονται σε μία επίσκεψη και με μία έγχυση βελτιώνοντας έτσι σημαντικά την ταλαιπωρία του ασθενούς και τη συμμόρφωση του.
Η έγχυση γίνεται υπό υπερηχογράφημα με αποτέλεσμα να είναι πιο ακριβής, πρακτικά ανώδυνη (όσο μία αιμοληψία) και να μπορεί στο τέλος της εγχυσης να επιβεβαιωθεί ότι όλη η ποσότητα του υαλουρονικού βρίσκεται στην άρθρωση.
Η μακρόχρονη επιστημονική ενασχόλησή μας μετά υαλουρονικα η εκτεταμένη εμπειρία στη χρήση τους μας δίνουν τη δυνατότητα να σας συμβουλεύσουμε για το καλύτερο σκεύασμα και τον καλύτερο χρόνο επανάληψης ώστε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο είναι ευεργετική του δράση.
Το κόστος της θεραπείας με τα υαλουρονικα είναι κατά πολύ μικρότερο από άλλες ενέσιμες θεραπείες με παρόμοια αποτελεσματικότητα και παρόμοια επίδραση στην πορεία της οστεοαρθρίτιδας.
ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟΣ – ΑΣΦΑΛΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΜΕ ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
Μάθετε περισσότερα
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”
Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;
Ο χόνδρος είναι ο λείος ελαστικός ιστός που περιβάλλει τα οστά μας εκεί που έρχονται σε επαφή μεταξύ τους (δηλαδή στις αρθρώσεις). Οι αρθρώσεις περιέχουν επίσης μια μικρή ποσότητα αρθρικού υγρού, που αφενός λιπαίνει την άρθρωση και αφετέρου τρέφει τον χόνδρο. Με την πάροδο του χρόνου ο χόνδρος μπορεί να φθαρεί και η σύσταση του αρθρικού υγρού να αλλοιωθεί. Η πάθηση αυτή ονομάζεται οστεοαρθρίτιδα ή εκφυλιστική αρθρίτιδα και προκαλεί πόνο, περιορισμό της κίνησης και παραμόρφωση, καθώς τα οστά μας έρχονται σε άμεση επαφή μεταξύ τους χωρίς την παρεμβολή του χόνδρου. Η οστεοαρθρίτιδα προσβάλει συχνότερα τα γόνατα, τα ισχία και το χέρι, αλλά επίσης και τον ώμο, την σπονδυλική στήλη και το άκρο πόδι. Είναι συχνότατη πάθηση και υπολογίζεται ότι το 20% του πληθυσμού θα εμφανίσει κάποια στιγμή συμπτώματα που σχετίζονται με αυτή.
Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι η πιο κοινή εντόπιση της νόσου και η εξέλιξη είναι συνήθως αργή. Στα αρχικά της στάδια η πάθηση αντιμετωπίζεται συντηρητικά (χωρίς χειρουργείο). Η απώλεια βάρους, η ήπια άσκηση, η φυσικοθεραπεία και φάρμακα (απλά αναλγητικά ή και αντιφλεγμονώδη) μπορούν να ανακουφίσουν τον πόνο. Κάποιες χειρουργικές επεμβάσεις (όπως ο αρθροσκοπικός καθαρισμός ή οι οστεοτομίες) μπορούν να καθυστερήσουν την εξέλιξή της. Όταν ο πόνος είναι καθημερινός και δεν μπορεί εύκολα να ελεγχθεί με συντηρητικά μέτρα, η τελική κατάληξη είναι η ολική αρθροπλαστική γόνατος, όπου ο φθαρμένος χόνδρος αφαιρείται και αντικαθίσταται από εμφυτεύματα από μέταλλο και πλαστικό.
Τι είναι το υαλουρονικό οξύ;
Τα τελευταία 20 χρόνια ένα όπλο προστέθηκε στην φαρέτρα της συντηρητικής θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας: οι εγχύσεις (ενέσεις) παραγώγων του υαλουρανικού οξέως στην άρθρωση. Το υαλουρονικό οξύ υπάρχει στο φυσιολογικό αρθρικό υγρό, αλλά στην οστεοαρθρίτιδα η ποσότητα και η σύστασή του αλλοιώνεται. Τα παράγωγα του υαλουρονικού οξέως που χορηγούμε με την ένεση ενισχύουν τη σύσταση του αρθρικού υγρού, λιπαίνουν την άρθρωση, μειώνουν τον πόνο και πιθανόν να συμβάλουν στην προστασία του χόνδρου (να καθυστερούν δηλαδή την εξέλιξη της αρθρίτιδας). Κυκλοφορούν πλήθος σκευασμάτων, που διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την προέλευση και την σύσταση (το μοριακό βάρος- τα βαρύτερα γενικώς θεωρούνται και καλύτερα). Η ανακούφιση από τις ενέσεις παραγώγων του υαλουρονικού οξέως ποικίλει, αλλά γενικά είναι της τάξης των 6-12 μηνών και οι ενέσεις μπορούν να επαναληφθούν. Μέχρι πρόσφατα ένα σημαντικό μειονέκτημά τους στη χρήση στο γόνατο ήταν ότι χορηγούνταν σε τρεις ως πέντε διαδοχικές ενέσεις (μια κάθε εβδομάδα), με αποτέλεσμα τόσο την ταλαιπωρία του ασθενή όσο και την (μικρή βέβαια) πιθανότητα να μεταφερθούν μικρόβια με την κάθε ένεση μέσα στην άρθρωση και να υπάρξει φλεγμονή, που είναι μια πολύ σημαντική επιπλοκή.
Η εξέλιξη: με μία μόνο ένεση!
Η εξέλιξη στον χώρο των υαλουρονικών στην οστεοαρθρίτιδα είναι η κυκλοφορία σκευασμάτων (μάλιστα «βαρέων» που θεωρούνται καλύτερα), που χορηγούνται με μία μόνο ένεση. Μελέτες έχουν δείξει ίδια ή ανώτερη αποτελεσματικότητα με τα αντίστοιχα σκευάσματα τριών ή πέντε εγχύσεων με παρόμοιο συνολικό κόστος. Τα πλεονεκτήματα είναι προφανή. Πέραν από την ευκολία που έχει η μία ένεση για τον ασθενή (λιγότερη ταλαιπωρία και πόνος), μειώνονται οι πιθανότητες μεταφοράς μικροβίων στην άρθρωση. Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η μεγαλύτερη ποσότητα του σκευάσματος που βάζουμε στην άρθρωση είναι δυνατόν να ανιχνευθεί με τον υπέρηχο, επιβεβαιώνοντας έτσι την ακρίβεια της έγχυσης (ότι το υαλουρονικό έχει πάει στην άρθρωση και όχι στα μαλακά μόρια γύρω από αυτή). Η χρήση υπερηχογραφήματος κατά την διάρκεια της ένεσης αυξάνει την ακρίβεια της χωρίς όμως να είναι απολύτως απαραίτητη. Οι ενδείξεις των υαλουρονικών μίας χορήγησης είναι ίδιες με των προκατόχων τους και η χορήγησή τους μπορεί να επαναληφθεί μετά από μήνες αν η αρχική ανταπόκριση είναι καλή. Καλό είναι να γίνονται σε αρχόμενη ή μέτρια οστεοαρθρίτιδα, πριν ο ασθενής έχει καθημερινή ανάγκη από αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Τα αντιφλεγμονώδη μπορεί να έχουν σημαντικές παρενέργειες, κυρίως από το στομάχι (γαστρορραγία), την αρτηριακή πίεση και τα νεφρά και οι ενέσεις υαλουρονικού μπορεί να μειώσουν ή να εξαλείψουν την ανάγκη για τη χρήση τους. Βεβαίως οι ενέσεις υαλουρονικού δεν μπορούν να θεωρηθούν οριστική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα, αλλά η κυκλοφορία σκευασμάτων μιας χορήγησης ανοίγει το δρόμο για την ευρύτερη χρήση τους. Είναι ένα ήπιο μέτρο, που μπορεί να ανακουφίσει από τον πόνο και να καθυστερήσει την ανάγκη για χειρουργικές λύσεις.